Κρίσεις Πανικού αντιμετώπιση

Ο τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι καθαρά εκπαιδευτικός και πολυδιάστατος.
Η αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού απαιτεί μια εκπαιδευτική και πολυδιάστατη προσέγγιση, που στοχεύει όχι απλώς στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, αλλά στην ουσιαστική κατανόηση και επανεκπαίδευση του οργανισμού και του νου. Πρώτο βήμα είναι το άτομο να μάθει με ακρίβεια τι συμβαίνει στον οργανισμό του κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, ώστε να πάψει να βιώνει τα συμπτώματα ως απειλητικά ή ανεξέλεγκτα. Παράλληλα, μέσω της Γνωστικής Θεραπείας, εκπαιδεύεται να εντοπίζει και να διαχειρίζεται τις φοβικές σκέψεις και τα στρεσογόνα ερεθίσματα που προκαλούν ή ενισχύουν τις κρίσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χορηγηθεί προσωρινά ήπια φαρμακευτική ή ομοιοπαθητική αγωγή, αποκλειστικά για τη μείωση των έντονων σωματικών αντιδράσεων, έως ότου το άτομο αποκτήσει τον έλεγχο των λειτουργιών του. Κεντρικό ρόλο στη θεραπεία έχει η Βιοανάδραση (Biofeedback), μια μέθοδος που εκπαιδεύει το άτομο να ρυθμίζει το σώμα του — τον καρδιακό ρυθμό, την αναπνοή, τη μυϊκή ένταση — και έτσι να επανακτά πλήρη έλεγχο του εαυτού του. Με αυτή τη συνδυαστική, ολιστική μέθοδο, οι κρίσεις πανικού σταδιακά υποχωρούν, καθώς το άτομο αποκτά αυτογνωσία, ψυχική σταθερότητα και εμπιστοσύνη στη δύναμή του να διαχειρίζεται το άγχος και τις αντιδράσεις του οργανισμού του.
Δηλαδή το άτομο πρέπει:
1. να μάθει ακριβώς και με λεπτομέρεια την φυσιολογία του προβλήματος, δηλαδή τι συμβαίνει στον οργανισμό του την ώρα μιας κρίσης
2. να εντοπίσει και να εκπαιδευτεί να διαχειρίζεται τις φοβικές σκέψεις και στρεσσογόνους παράγοντες με την βοήθεια της Γνωστικής Θεραπείας
3. Σε περίπτωση που χρειάζεται, αλλά για περιορισμένο μόνο χρονικό διάστημα, το άτομο να λάβει φαρμακευτική αγωγή (καλύτερα ομοιοπαθητική) προκειμένου να περιορίσει τα έντονα σωματικά συμπτώματα μέχρι να εκπαιδευτεί να τα διαχειρίζεται από μόνος του. Τα φάρμακα από μόνα τους, είτε ομοιοπαθητικά είτε χημικά, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αιτία του προβλήματος που βρίσκεται στον τρόπο που σκέφτεται να ερμηνεύει την εμπειρία του το άτομο, τα φάρμακα δεν μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπου που σκεφτόμαστε.
4. Να εκπαιδευτεί με την βοήθεια της Βιοανάδρασης να διαχειρίζεται και να ελέγχει τους φυσιολογικούς μηχανισμούς του οργανισμού του έτσι ώστε να έχει πλήρη έλεγχο των σωματικών του συμπτωμάτων και να εξαφανιστεί ο φόβος από αυτά.
Με την ολιστική αυτή προσέγγιση το πρόβλημα δεν έχει μέλλον στη ζωή του ατόμου.
Για αυτό μη φοβάσαι!!! Υπάρχει λύση!!!

Αφήστε μια απάντηση