Η κατάθλιψη είναι ένα από τα πλέον συνηθισμένα ιατρικά προβλήματα και επηρεάζει μεγάλο τμήμα του γενικού πληθυσμού ανεξάρτητα από την περίοδο της ζωής τους. Παρόλο που είναι συνιθισμένη συχνά υποδιαγιγνώσκεται γιατί τα συμπτώματα της μπορεί να μπερδευτούν με άλλης ασθένειας, η επίδραση της κατάθλιψης μπορεί να δυσκολέψει τους ασθενείς να ζητήσουν βοήθεια και αρκετοί φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια θεωρώντας πως θα στιγματιστούν.
Ο ορισμός της κατάθλιψης περιγράφει μια συναισθηματική διαταραχή, η οποία επηρεάζει την διάθεση, την σκέψη και την σωματική λειτουργικότητα του ατόμου.
- Διάθεση: η κακή διάθεση αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της κατάθλιψης
- Σκέψη: επηρεάζει την διαδικασία της σκέψης και την μνήμη
- Σωματική λειτουργικότητα: επηρεάζει πολλές σωματικές λειτουργίες (διατροφικές, υπνικές κ.α)
Η κατάθλιψη μπορεί να παρουσιαστεί για πολλούς λόγους, γι’αυτό είναι τόσο συνηθισμένη. Παρά τις πολλές μελέτες γύρω από το θέμα τα ακριβή αίτια δεν έχουν καθοριστεί. Υπάρχουν όμως ορισμένοι παράγοντες επικινδυνότητας οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν στην εκδήλωση της κατάθλιψης.
- Οικογενειακό ιστορικό
- Γενετικοί παράγοντες
- Αγχώδεις καταστάσεις
- Προηγούμενες εμπειρίες
- Χημική εξάρτηση
- Φάρμακα με ιατρική συνταγή
- Ιατρικές παθήσεις
- Ψυχολογικά θέματα
Η κατάθλιψη έχει πολλές μορφές με τις οποίες μπορεί να εκδηλωθεί. Αυτό που διαφοροποιεί την κάθε της μορφή είναι τα συμπτώματα και οι περιστάσεις που σχετίζονται με την καθεμιά, καθώς και η διάρκεια και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Συνήθως οι μορφές της κατάθλιψης δεν διαχωρίζονται σαφώς μεταξύ τους, έτσι πρέπει να επικεντρωθούμε στο σύμπτωμα και όχι στην ετικέτα. Η ταξινόμηση ξεκινά με τέσσερις βασικές κατηγορίες, οι οποίες περιλαμβάνουν πολλές υποκατηγορίες.
Μορφές Κατάθλιψης |
§ Μείζων κατάθλιψη§ Δυσθυμία§ Διαταραχές προσαρμοστικότητας
§ Διπολικές διαταραχές |
Η αντιμετώπιση της κατάθλιψης περιλαμβάνει την σωστή διάγνωση και την εφαρμογή των βασικών αρχών της θεραπείας, που βασίζονται στις ενδείξεις και έχουν συγκεκριμένους στόχους. Σε αυτές τις αρχές περιλαμβάνονται η διάγνωση και η θεραπεία τυχόν συνυπάρχουσων ασθενειών, η δημιουργία θεραπευτικών δεσμών, η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας και η τακτική παρακολούθηση.
Αφήστε μια απάντηση