Σύνδρομο Asperger
Το Σύνδρομο Asperger αποτελεί μια διαταραχή με αβέβαιη νοσολογική εγκυρότητα καθώς χαρακτηρίζεται από ποιοτικές ανωμαλίες κοινωνικότητας που είναι τυπικές του αυτισμού με ταυτόχρονο επαναλαμβανόμενο ρεπερτόριο ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων. Διαφέρει όμως από τον αυτισμό γιατί το άτομο δεν υφίσταται γενική καθυστέρηση στη γλωσσική και γνωστική ανάπτυξη του. Το σύνδρομο πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό παιδίατρο Χανς Άσπεργκερ, ο οποίος μελέτησε και περιέγραψε πρώτος παιδιά με μειωμένες ικανότητες λεκτικής επικοινωνίας και εμπάθειας με τους συνομηλίκους τους, τα οποία παράλληλα ήταν σωματικά αδέξια.
Σύνδρομο AspergerΑν και τα περισσότερα άτομα με αυτή τη διάγνωση είναι αρκετά αδέξια στη συμπεριφορά τους, διαθέτουν φυσιολογική νοημοσύνη. Η φυλετική αναλογία είναι 8:1 με τα αγόρια να υπερτερούν έναντι των κοριτσιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ήπιες παραλλαγές του αυτισμού με τις ανωμαλίες αυτές να επιμένουν κατά την εφηβεία αλλά και την ενήλικη ζωή με μεμονωμένα χαρακτηριστικά συνήθως άσχετα με το περιβάλλον του ατόμου.
Η ακριβής αιτία του συνδρόμου είναι άγνωστη αν και πιθανολογείται ότι το σύνδρομο έχει γενετική βάση, δεν υπάρχει καμία γνωστή γενετική αιτία. Οι παρεμβάσεις στοχεύουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και στη γενικότερη βελτίωση της λειτουργίας του οργανισμού. Η αντιμετώπιση πρώτης γραμμής είναι η συμπεριφορική θεραπεία, η οποία εστιάζει σε συγκεκριμένα ελλείμματα για την αντιμετώπιση των περιορισμένων δεξιοτήτων επικοινωνίας, των έμμονων ή επαναλαμβανόμενων ρουτινών και της φυσικής αδεξιότητας. Η κατάσταση των περισσότερων παιδιών βελτιώνεται καθώς αυτά ωριμάζουν και μέχρι την ενηλικίωσή τους, αλλά κάποιες κοινωνικές και επικοινωνιακές δυσκολίες μπορεί να επιμείνουν καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής τους.
Το Σύνδρομο Asperger αποτελεί μια διαταραχή με αβέβαιη νοσολογική εγκυρότητα καθώς χαρακτηρίζεται από ποιοτικές ανωμαλίες κοινωνικότητας που είναι τυπικές του αυτισμού με ταυτόχρονο επαναλαμβανόμενο ρεπερτόριο ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων. Διαφέρει όμως από τον αυτισμό γιατί το άτομο δεν υφίσταται γενική καθυστέρηση στη γλωσσική και γνωστική ανάπτυξη του. Το σύνδρομο πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό παιδίατρο Χανς Άσπεργκερ, ο οποίος μελέτησε και περιέγραψε πρώτος παιδιά με μειωμένες ικανότητες λεκτικής επικοινωνίας και εμπάθειας με τους συνομηλίκους τους, τα οποία παράλληλα ήταν σωματικά αδέξια.
Συγγραφέας: Ψυχολόγος Αρετή Μπατζικώστα
Αφήστε μια απάντηση