Κατά τη διάρκεια των γιορτών, οι οποίες σηματοδοτούν το τέλος μιας χρονιάς και την αρχή της επόμενης, υπάρχουν τουλάχιστον δύο συμπεριφορικά μοτίβα των ανθρώπων. Από τη μια μεριά όσοι λατρεύουν τα Χριστούγεννα και ανυπομονούν να γευτούν την μαγεία σε όλο τους το είναι και από την άλλη όσοι δεν είναι ιδιαίτερα φανατικοί θαυμαστές και δεν αντέχουν το γενικότερο φανταχτερό κλίμα. Ας μιλήσουμε για την δεύτερη κατηγορία.
Για ποιους λόγους άραγε οι άνθρωποι απεχθάνονται τα Χριστούγεννα? Ας ξεκινήσουμε από το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ανθρώπου να εκφράζει τη γνώμη του και να έχει κάποια συγκεκριμένα πιστεύω ακόμη και για ένα τέτοιο θέμα. Λάβετέ το υπόψη σας την επόμενη φορά που θα γουρλώσετε τα μάτια σας επειδή κάποιος σας είπε ότι δεν του αρέσουν καθόλου αυτές οι γιορτές! Ένας ακόμη λόγος που ίσως υπάρχει η απομυθοποίηση των Χριστουγέννων είναι ο καταναλωτισμός και η απώλεια αυθεντικότητας και παράδοσης με τα οποία δυστυχώς έχουν συνδεθεί. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα πλήθος κόσμου συρρέει στα μαγαζιά κάνοντας αγορές για οικογενειακά τραπέζια και δώρα.
Σχεδόν φαίνεται ότι δεν νοούνται γιορτές χωρίς ψώνια! Επίσης, ας μην ξεχνάμε βιώματα και προσωπικές ιστορίες κάποιων από εμάς. Ένας θάνατος, ένα διαζύγιο ή μια απώλεια γενικότερη ενδεχομένως βιώνονται ακόμη πιο δύσκολα κάτω από το πρίσμα του «βρίσκομαι με όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα» κάνοντας το άτομο να προβαίνει σε αποκαρδιωτικές και μελαγχολικές σκέψεις.
Στην ψυχολογία συναντούμε το νόμο της σκέψης ο οποίος σε αδρές γραμμές μας λέει ότι όλα ξεκινούν από μια σκέψη, η οποία θα οδηγήσει σε ένα συναίσθημα, σε μια βιοχημική αντίδραση δηλαδή. Στη συνέχεια προχωρούμε σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά ορατή και στον υπόλοιπο κόσμο. Κλείνοντας τον κύκλο καταλήγουμε στο αποτέλεσμα το οποίο σχεδόν πάντα έρχεται να επιβεβαιώσει την αρχική μας σκέψη(φαινόμενο γνωστό και ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία). Σκέψεις όπως για παράδειγμα «Κάθε Χριστούγεννα τα ίδια» και «Δεν θα περάσω καθόλου όμορφα» αρκούν για να μας βάλουν στο φαύλο κύκλο απομυθοποίησης και απογοήτευσης, ο οποίος επιβεβαιώνεται δια του αποτελέσματος («Τα έλεγα εγώ»), καταστρέφοντας τελικά την εορταστική μας διάθεση και ψυχολογία.
Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση είναι να επιδιώξουμε και διατηρήσουμε την ισορροπία και χαλάρωση για δικό μας όφελος. Οι υπερβολικά πολλές απαιτήσεις χωρίς απαραίτητα να είναι ρεαλιστικές και η πεποίθηση ότι τα Χριστούγεννα από μόνα τους θα μας βοηθήσουν να λύσουμε δια μαγείας όλα μας τα προβλήματα βρίσκονται στη μία μεριά. Από την άλλη βρίσκεται η πλήρης απομυθοποίηση και η εξομοίωση αυτών των ημερών με τον υπόλοιπο χρόνο, ότι δεν είναι και κάτι ιδιαίτερο. Κανένα από τα δύο αυτά άκρα δεν επιφέρουν τη λειτουργικότητα στις πεποιθήσεις και τη ζωή μας.
Ας συλλογιστούμε ότι η συγκεκριμένη περίοδος προσφέρεται για ενδοσκόπηση και είναι μια ιδανική ευκαιρία να δώσουμε χρόνο και φροντίδα στον εαυτό μας και στους αγαπημένους μας. Ας σκεφτούμε πως είναι προς το παρόν τα πράγματα στη ζωή μας και πως επιθυμούμε να εξελιχθούμε από εδώ και πέρα ανοίγοντας το δρόμο για τις αποφάσεις που θα πάρουμε τη νέα χρονιά. Ας μην μετανιώνουμε για δυσάρεστες στιγμές που βρίσκονται στον φυσιολογικό κύκλο ζωής αλλά ας διδαχθούμε από αυτές έτσι ώστε το νέο έτος να μας βρει σοφότερους και πιο αποφασισμένους για την επιδίωξη της εσωτερικής μας ισορροπίας.