Διαζύγιο και παιδιά .Ένα διαζύγιο σχεδόν πάντα αποτελεί έναν αγχογόνο παράγοντα για τα παιδιά, καθώς τα περισσότερα από αυτά δεν επιθυμούν να χωρίσουν οι γονείς τους (εκτός αν πρόκειται για γάμους γεμάτους εντάσεις, θυμό και συγκρούσεις). Έτσι, σε οποιαδήποτε ηλικία, μπορεί να προκαλέσει θλίψη και σύγχυση, ανασφάλεια ή θυμό. Παράλληλα, ενδέχεται να δημιουργηθούν προβλήματα όπως το να χαθεί η επαφή του παιδιού με τον έναν γονιό, να δημιουργηθούν οικονομικές δυσκολίες ή διαφωνίες μεταξύ των γονιών (συμπεριλαμβανομένων και νομικών θεμάτων). Αναμφίβολα, το διαζύγιο αποτελεί μια μεταβατική περίοδο έντονων αλλαγών για το παιδί, η διάρκεια και η ένταση της οποίας, θα εξαρτηθεί από τους χειρισμούς των γονιών.
Ως γονιός μπορεί κανείς να κάνει τη διαδικασία και τις συνέπειες λιγότερο οδυνηρές για το παιδί, βοηθώντας το στη διαχείρισή τους μέσω συμπεριφορών που αποπνέουν σταθερότητα, ανταπόκριση στις ανάγκες του παιδιού και καθησυχασμό. Η υπομονή, η άνευ όρων αγάπη και αποδοχή και η διάθεση του γονιού να ακούσει το παιδί είναι δυνατόν να ελαττώσουν την ένταση, όσο το παιδί επιχειρεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Στο τέλος της διαδικασίας αυτό που χρειάζεται να νιώσουν τα παιδιά είναι ότι το διαζύγιο δεν ήταν δικό τους λάθος.
Η ανακοίνωση της απόφασης του διαζυγίου αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια δύσκολη υπόθεση για κάθε γονιό. Στη συζήτηση αυτή, καλό θα ήταν να είναι παρόντες και οι δύο γονείς και κατά τη διάρκειά της να μην υπάρξουν συναισθήματα θυμού ή ενοχής και διάθεση αλληλοκατηγοριών. Η συζήτηση αυτή θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στην ηλικία του παιδιού, στην ωριμότητά του και στην ιδιοσυγκρασία του. Σε κάθε περίπτωση το παρακάτω μήνυμα θα πρέπει να γίνει σαφές: Ό,τι συνέβη είναι μεταξύ του μπαμπά και της μαμάς και δεν είναι ευθύνη του παιδιού. Καθώς συχνά τα παιδιά έχουν την τάση να αυτοκατηγορούνται, η διαβεβαίωση αυτή είναι πολύ σημαντική. Πείτε στα παιδιά σας ότι συχνά οι ενήλικες αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο αγαπούν ο ένας τον άλλο ή δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε κάποια πράγματα, οπότε αποφασίζουν να ζήσουν χωριστά. Ωστόσο, θυμίστε στα παιδιά σας ότι γονείς και παιδιά είναι “ενωμένοι” μεταξύ τους με μια σχέση η οποία διαρκεί για μια ζωή και ότι, ακόμα και όταν μεταξύ τους υπάρχουν διαφωνίες, αυτό δεν αποτελεί παρά μέρος του κύκλου της ζωής και δε σημαίνει ότι σταματούν να αγαπιούνται. Φροντίστε να δώσετε στα παιδιά σας πληροφορίες, ώστε να προετοιμαστούν για τις επερχόμενες αλλαγές στη ζωή τους. Προσπαθήστε να απαντήσετε στις ερωτήσεις τους όσο ειλικρινέστερα μπορείτε και να θυμάστε ότι τα παιδιά δε χρειάζεται να γνωρίζουν όλους τους λόγους που οδήγησαν στο διαζύγιο. Είναι αρκετό για αυτά να καταλάβουν τι πρόκειται να αλλάξει στο καθημερινό τους πρόγραμμα και τι όχι.
Η διατήρηση μιας γενικότερης “ρουτίνας” στο πρόγραμμα των παιδιών, δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, καθώς υπενθυμίζει στο παιδί ότι μπορεί να βασιστεί στο γονιό για σταθερότητα και φροντίδα. Η διατήρηση μιας λειτουργικής σχέσης με τον πρώην σύζυγο, είναι επίσης καθοριστικής σημασίας.
Τι χρειάζομαι από τη μαμά και τον μπαμπά…Μία λίστα επιθυμιών του παιδιού σας:
- Να παραμείνετε και οι δύο ενεργοί στη ζωή μου. Γράψτε γράμματα, τηλεφωνήστε, ρωτάτε με πράγματα. Όταν δεν είστε εκεί…νιώθω ασήμαντος/η…
- Μη μαλώνετε και δουλέψτε σκληρά στο να τα βρείτε μεταξύ σας. Προσπαθήστε να συμφωνείτε σε θέματα που σχετίζονται με μένα. Όταν μαλώνετε για εμένα, νιώθω ότι έκανα κάτι κακό και αισθάνομαι ενοχές.
- Θέλω να σας αγαπώ και τους δυο και να διασκεδάζω το χρόνο που περνάω με τον καθένα σας. Αν ζηλεύετε ή αναστατώνεστε, νιώθω σαν να πρέπει να πάρω το μέρος κάποιου από τους δυο σας και να αγαπώ τον έναν περισσότερο.
- Επικοινωνήστε απευθείας ο ένας με τον άλλον, ώστε να μη χρειάζεται να μεταφέρω μηνύματα.
- ‘Όταν μου μιλάτε για τον άλλο γονιό μου, να λέτε μόνο όμορφα πράγματα ή αλλιώς να μη λέτε τίποτα.
- Να θυμάστε ότι σας θέλω και τους δυο μέρος της ζωής μου.
Ακόμα και αν ένα διαζύγιο αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ψυχολογικών και συμπεριφορικών διαταραχών στα παιδιά, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η πλειοψηφία των παιδιών των οποίων οι γονείς έχουν χωρίσει και έχουν προβεί σε σωστούς χειρισμούς, νιώθουν και λειτουργούν σχεδόν όπως τα παιδιά των οικογενειών που οι γονείς παραμένουν παντρεμένοι. Δεν είναι “παιδιά διαζευγμένων γονιών”. Είναι όπως θέλουμε όλα τα παιδιά να είναι: απλά παιδιά!
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα Διαζύγιο και παιδιά απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο
Αφήστε μια απάντηση