Η Αϋπνία χαρακτηρίζεται από αδυναμία έναρξης ή διατήρησης του ύπνου ή και από ύπνο που δεν ξεκουράζει το άτομο. Προκαλεί δυσλειτουργία στις κοινωνικές, επαγγελματικές και άλλες δραστηριότητες της εγρήγορσης.
Μπορεί να κατηγοριοποιηθεί α) ανάλογα με την διάρκεια της, β) με την ύπαρξη ή όχι συνοσηρότητας, γ) ανάλογα με την βαρύτητα των συμπτωμάτων, δ) ανάλογα με το είδος των συμπτωμάτων.
Η συχνότητα εμφάνισης της πρωτοπαθούς αϋπνίας στο γενικό πληθυσμό εκτιμάται σε 2- 4% του γενικού πληθυσμού. Η νόσος είναι συνήθως χρόνια και απαιτεί συχνή παρακολούθηση.
Υπάρχουν ορισμένα ευάλωτα άτομα τα οποία φαίνεται να εμφανίζουν προδιάθεση για την ανάπτυξη χρόνιας αϋπνίας, επειδή υπεραντιδρούν σε συγκεκριμένους φυσιολογικούς παράγοντες όπως η κατάθλιψη και δεν κοιμούνται. Με την πάροδο του χρόνου συσσωρεύονται και άλλοι παράγοντες που προάγουν την αϋπνία, όπως μαθημένες συμπεριφορές ύπνου με αποτέλεσμα την εμφάνιση της χρόνιας αϋπνίας.
Η χρόνια αϋπνία ως μια κατάσταση υπεραφύπνισης, μπορεί να σχετίζεται με ενεργοποίηση του στρες του ανθρώπινου οργανισμού και κυρίως με την ενεργοποίηση του άξονα υποθαλάμου- υπόφυσης- επινεφριδίων. Διάφορες ορμόνες και η κορτιζόλη προκαλούν αφύπνιση και δυσκολία στον ύπνο. Αντίστροφα ο ύπνος έχει κατασταλτική επίδραση στο σύστημα του στρες.
Αφήστε μια απάντηση